Με τη μεγάλη μέρα της απεργιακής μάχης να πλησιάζει, η αναμέτρηση δυναμώνει. Μια αναμέτρηση που διεξάγεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, για τον εργατόκοσμο και τη νεολαία, για τη φτωχολογιά, τους μικρούς επαγγελματίες, τους αγρότες. «Πεδίο» αυτής της αναμέτρησης είναι οι χώροι δουλειάς, εκεί που ο εργαζόμενος βγάζει το ψωμί του, που ζει την εκμετάλλευση και την καταπίεση, τους κινδύνους στον πάγκο εργασίας και στη σκαλωσιά, στο κλαρκ... Εκεί που βλέπει ότι ο δικός του ιδρώτας, ο «παγωμένος» του μισθός μετατρέπεται σε ιστορικά ρεκόρ για μια σειρά από κλάδους, όπου οι κυρίαρχοι όμιλοι δεν προλαβαίνουν να καταγράψουν τα κέρδη τους. «Πεδία μάχης» γίνονται οι γειτονιές, εκεί που η λαϊκή οικογένεια στενάζει από τις επιπτώσεις μιας πολιτικής που αφήνει σχολεία και παιδικούς σταθμούς στο έλεός τους, τις δομές Υγείας ξεχαρβαλωμένες, τις συγκοινωνίες να γίνονται «Γολγοθάς». Εκεί που ο εργατόκοσμος ψάχνει να βγάλει «άσους» από το μανίκι μπας και βγει κι αυτή η βδομάδα, που ζει τον εφιάλτη των λογαριασμών κάθε μήνα, του σούπερ μάρκετ, του βενζινάδικου, εκεί που έρχεται αντιμέτωπος με μια κοροϊδία που του σερβίρεται όχι με τη «σέσουλα» αλλά με τα «καλάθια».